As estrofas máis sinxelas

Xa sabes que os poemas adoitan estruturarse en estrofas. A estrofa é unha serie de versos agrupados que comparten unha medida e un esquema de rima.  As estrofas máis sinxelas son: o pareado, a tercetiña, a cuarteta, a redondilla e a copla. 

Tendo en conta os exemplos anteriores, copia estas estrofas e analiza a súa medida e a súa rima. Indica despois a que tipo corresponde cada unha.

Cando penso que te fuches,

negra sombra que me asombras,

ó pé dos meus cabezales

tornas facéndome mofa.

                                                 Rosalía de Castro

Mes de Xaneiro.Vai frío.

Tremen as arbres despidas.

A lúa chove no río.

                                                 Aquilino Iglesia Alvariño

As cousas vanse aledando

por onde o meu carro pasa.

¡Carrétame herba pró gando!

¡Traime a colleita pra casa!

                                                 Manuel María

Cantigas de escarnio e maldicir: equívoco e ironía

As cantigas de escarnio e maldicir son aquelas que buscan facer rir a través da sátira. Os tratados de poética medieval diferenciaban entre: 

Cantigas de escarnio. Son aquelas que conteñen unha sátira encuberta baixo dobres sentidos, xogos de palabras, equívocos, metáforas, eufemismos... Normalmente non se identifica a persoa satirizada.

Cantigas de maldicir. Son unha sátira directa e evidente, cunha linguaxe clara, sen ningún tipo de ambigüidades. A persoa criticada adoita aparecer claramente identificada (nome, apelidos, alcume...).

Este tipo de cantigas adoitan presentar recursos como o equívoco e a ironía: 

• Equívoco: baséase en xogar co dobre sentido das palabras.

• Ironía: consiste en dicir o contrario do que se quere dar a entender.